Δράσεις
Αντιβιοτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιπαρασιτικές, αντιιικές, αντιβακτηριδιακές.
Προφυλάξεις
Να μην χρησιμοποιείται κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θυλασμού
Μέρος που χρησιμοποιείται:
Τα φύλλα και οι ανθοί
Συλλογή
Το φυτό το μαζεύουμε κατά την ανθοφορία.
Συστατικά
Καρβακρόλη, θυμόλη, ροσμαρινικό οξύ, γ-τερπινένιο, β-καρυοφυλλίνη, φλαβονοειδή, πινένιο, λιμονένιο, οκιμένιο
Οικογένεια: Lamiaceae
Βοτανική ονομασία: Origanum vulgare
Συναντάται και ως: Αγριορίγανη, ελληνική ρίγανη, στομαχόχορτο
Ρίγανη βιολογική από τα ορεινά της Ηπείρου
Περιγραφή – Χαρακτηριστικά
Έχει φύλλα μήκους 1-3εκ. με αυγοειδές σχήμα, τοποθετημένα αντίθετα, και μικρά λευκό-ρόδινα άνθη που βγαίνουν στην κορυφή των βλαστών.
Τα κλαδιά του είναι λεπτά και σχηματίζουν οι ανθοφόρα κεφάλια στις άκρες. Ξυλώδες φρύγανο, με χνουδωτό βλαστό, που φτάνει σε ύψος 30-80εκ.
Οι σπόροι είναι πολύ μικροί, χρώματος καφέ. Ιδιότητες ταυτιστεί με τη μεσογειακή κουζίνα και διατροφή. οργανισμό αλλά και την κτηνοτροφία. οικογένειες στο φαγητό ως άρτυμα και προσδίδει χαρακτηριστική γεύση και άρωμα που έχει Η ρίγανη είναι ίσως το πιο διάσημο ελληνικό βότανο.
Διαθέτει πληθώρα από ευεργετικές ιδιότητες με πολλές εφαρμογές στον ανθρώπινο Οι φυτοχημικές ενώσεις της αποδίδουν ισχυρές αντιβιοτικές ικανότητες. Το πολύ θετικό σε αυτήν την ιδιότητα είναι ότι δεν εμφανίζει τις παρενέργειες των χημικών παραγόντων (αντιβιοτικά) και δεν διαταράσσει το εντερικό μικροβίωμα. Απεναντίας έχει πολύ ισχυρή βακτήρια.
Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε σχέση με το ζυμομύκητα κάντιντα απέδειξαν αντιπαρασιτική και αντιβακτηριδιακή απόδοση ακόμα και σε ανθεκτικά στα φάρμακα ότι μπορεί να αναστείλει την υπερανάπτυξη του και να επαναφέρει την πλήρη ισορροπία του πεπτικού συστήματος: Παρουσιάζει γενικότερη αντιβακτηριδιακή δράση, χρήσιμη σε περιπτώσεις E. coli και pseudomonas aeruginosa.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το συχνότερο μικρόβιο που προκαλεί ουρολοίμωξη και στα δύο φύλα είναι το E. coli κολοβακτηρίδιο σε ποσοστό περίπου 80%. Το αιθέριο έλαιο ρίγανης (ριγανέλαιο) είναι εξαιρετικά χρήσιμο και εξωτερικά, σε δερματικές φλεγμονές. Μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά σε περιπτώσεις λοιμώξεων, όπως ο σταφυλόκοκκος, και σε γενικότερα δερματικά προβλήματα.
Απαραίτητο είναι να αραιώνεται σε κάποιο έλαιο βάσης, όπως το αμυγδαλέλαιο ή το ελαιόλαδο. Ανά 10ml ελαίου μπορούμε να βάλουμε 15 σταγόνες. νόσος του Κρον, η γαστρίτιδα και το έλκος”. Πρόσθετα, δρα σε παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος, όπως η ελκώδης κολίτιδα, η Βελτιώνει την ποιότητα του αίματος στα γενικά χαρακτηριστικά του, μειώνοντας παράλληλα τη χοληστερόλη αλλά και την αθηροσκλήρωσης.
Η χρήση της είναι επωφελής στο ανοσοποιητικό σύστημα. Διαθέτει ισχυρή αντική της γρίπης. Βοηθάει σε λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, όπως στον δραστηριότητα, κατάλληλη για την αντιμετώπιση του κοινού κρυολογήματος αλλά και πονόλαιμο, τους πρησμένους αδένες, τη φαρυγγίτιδα, κ.ά. Ιδιαίτερα στο μπορεί να αποτρέψει την εξέλιξη της φλεγμονής, μειώνοντας ή και αποφεύγοντας τη χρήση φαρμάκων. Για την ιδιότητα αυτή ενδείκνυται η συνέργεια με την πρόπολη και το θυμάρι με ψεκασμό του βάμματος στο λαιμό ή γαργάρες.
Πρόκειται χωρίς καμία αμφιβολία για ένα από τα διασημότερα αρωματικά φυτά του οποίου το όνομα είναι άμεσα συνδεδεμένο με το Καλοκαίρι και με το πατροπαράδοτο ελληνικό τραπέζι.
