Mentha piperita – Μέντα η πιπερώδης

Περιγραφή Χαρακτηριστικά

Η μέντα είναι αυτοφυές βότανο με πολλές ποικιλίες που διαφέρουν κυρίως στο φύλλωμα και στον ανθό. Συνήθως έχει οδοντωτά φύλλα που τα χρώματά τους κυμαίνονται από σκούρα πράσινα και γκριζοπράσινα έως μοβ.

Τα λουλούδια είναι μικροσκοπικά μοβ, ροζ και άσπρα. Έχει όρθιο βλαστό, ύψους 30-80εκ.

Είναι μελισσοτροφικό βότανο. Ιδιότητες 228 Η αίσθηση φρεσκάδας και δροσιάς κάνει τη μέντα να ξεχωρίζει γευστικά.

Το αιθέριο έλαio της είναι πλούσιο σε μενθόλη, γεγονός που το καθιστά ένα βότανο με πάρα πολλές χρήσεις και εφαρμογές.

Στο πεπτικό σύστημα μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της καούρας, της δυσπεψίας και να ανακουφίσει από τους εντερικούς σπασμούς.

Ελαττώνει τον κοιλιακό πόνο ιδίως σε μικρά παιδιά. Μελέτες την κατατάσσουν ως ένα φυσικό θεραπευτικό παράγοντα για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, καθώς βελτιώνει σημαντικά τη συμπτωματολογία και την ποιότητα ζωής των πασχόντων45.

Καταπολεμάει διάφορους τύπους βακτηριδίων και παρασίτων, κατά κύριο λόγο αυτών της στοματικής κοιλότητας καλύπτοντας και την πιθανή δυσάρεστη οσμή του στόματος.

Ακόμα, περιορίζει την αίσθηση της ναυτίας και την τάση για εμετό.

Δρα ευεργετικά στην αντιμετώπιση του κρυολογήματος με έντονες αποχρεμπτικές βλεννολυτικές ιδιότητες.

Ενισχύει τη ρινική αποσυμφόρηση αποτρέποντας τις φλεγμονές να εξελιχθούνε.

Πρόσθετα, βελτιώνει τα αλλεργικά συμπτώματα, όπως η ρινική καταρροή, η φαγούρα στα μάτια, κ.ά.

Εκτός των άλλων, αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας, αναζωογονώντας τον οργανισμό και αυξάνοντας την ικανότητα συγκέντρωσης.

Μελέτες δείχνουν πιθανά οφέλη στο νευρικό σύστημα και την εντάσσουν ως ελαφρύ χαλαρωτικό.

Χρησιμοποιείται εξωτερικά ως τοπικό αναλγητικό δίνοντας μας την αίσθηση του κρύου βοηθώντας στη συστολή των αγγείων και αποτρέποντας τη συγκέντρωση του αίματος στην περιοχή. Είναι ωφέλιμη σε περιπτώσεις μυϊκών κραμπών, διαστρέμματα και γενικότερα χτυπήματα και φλεγμονές.

Στην αρωματοθεραπεία, εκτός των παραπάνω, εντάσσεται σε συνταγές κυρίως κοσμετολογικές, για να τονίζονται οι νότες των λουλουδιών από τα υπόλοιπα αιθέρια έλαια.

Τρόποι παρασκευής:

Αφέψημα για κρυολόγημα σε βραστό νερό ρίχνετε ένα κουταλάκι του γλυκού ξερό βότανο, πίνετε 2-3 φορές την ημέρα.

Αφέψημα για δυσπεψία σε βραστό νερό ρίχνετε ένα κουταλάκι του γλυκού ξερό δυόσμο και 1/2 κουταλάκι χαμομήλι, πίνετε 1-2 φορές την ημέρα.

Αφέψημα παγωμένο και δροσιστικό για το καλοκαίρι με μέντας και χυμό λεμόνι.

Αντενδείξεις:

Απαγορεύεται σε άτομα που έχουν άσθμα και σε εγκύους. Σε μεγάλες ποσότητες προκαλεί ερεθισμό και κοκκίνισμα του δέρματος, πονοκέφαλο και ερεθισμό της βλεννογόνου. Στα μικρά παιδιά μπορεί να προκαλέσει κλείσιμο του λαιμού και δυσκολία στη αναπνοή.
Απαγορεύονται σε όσους κάνουν ομοιοπαθητική θεραπεία γιατί αναστέλλουν τη δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
Ορισμένοι συγγραφείς ανέφεραν ότι η μέντα μπορεί να προκαλέσει ηπατικές ασθένειες (ασθένεια του ήπατος), ενώ άλλοι αναφέρουν ότι προστατεύει από ηπατική βλάβη που προκαλείται από βαρέα μέταλλα.

Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.

Καλλιέργεια Πολλαπλασιασμός:

Η μέντα εγκλιματίζεται εύκολα σε κήπους και σε γλάστρες, η καλλιέργεια της είναι εύκολη μιας και αναπτύσσεται σε όλων τον ειδών τα εδάφη αν και προτιμά τα καλά στραγγιζόμενα, γόνιμα, πλούσια σε οργανική ύλη, αργιλώδη και ημί-ηλιόλουστα σημεία, το ΡΗ να είναι ανάμεσα στο 6 με 7,5, θέλει μέτριο πότισμα, της θερμές όμως μέρες θέλει τακτικά και συχνά ποτίσματα. Είναι σκληρό φυτό αντέχει σε ασθένειες και σε χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι -15°C, αν και ιδανική είναι γύρω στους 17°C.

Η Mentha piperita Μέντα η πιπερώδης πολλαπλασιάζετε κυρίως με διαίρεση ριζώματος το Φθινόπωρο και την Άνοιξη, αλλά και με μοσχεύματα, ο πολλαπλασιασμός με σπόρο δεν συνίσταται λόγω της μικρής βλαστικότητας.

Προσβάλλεται από αφίδες, νηματώδες και μυκητολογικές ασθένειες από την πολύ υγρασία, τα μαύρα στίγματα στα φύλλα δηλώνουν την έλλειψη νερού.

Η κατανομή των αδενώδη και των μη αδενώδη τριχωμάτων παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία στην κάλυψη των διαφόρων τμημάτων του φυτού, όχι μόνο όσον αφορά τη μεταξύ τους αναλογία αλλά και την ποικιλομορφία μεταξύ των ειδών και ακόμα ανάμεσα στις δύο πλευρές των οργάνων όπως στα φύλλα, στα βράκτια, στα σέπαλα και τα πέταλα. Μπορούν να εμφανίζονται σε μία των φύλλων μόνο ή και στις δύο, ομοιόμορφα ή και ανομοιόμορφα.

Στο είδος Mentha X piperita (κοινώς μέντα), υπάρχουν μεγάλες διαφορές ως προς την κατανομή των αδένων αλλά και στις περιοχές όπου οι αδένες είναι ενεργοί. Οι διαφορές αυτές δεν εστιάζονται μόνο μεταξύ της αποαξονικής και προσαξονικής επιφάνειας των φύλλων αλλά και μεταξύ της κορυφής και της βάσης του φύλλου. Υπάρχουν διπλάσιοι σε αριθμό αδένες στην αποαξονική επιφάνεια και περισσότεροι αδένες στη βάση και στο μέσο του φύλλου σε σχέση με την κορυφή.

Βιβλιογραφία:
Turner, G.W., Gershenzon, J. and Croteau, R.B. (2000). Development of peltate
glandular trichomes on developing leaves of peppermint. Plant Physiol. 124: 655–
679.

Ζαχάκη, Σοφία Δ., (2012) Ανατομικές και ιστοχημικές διαφορές στα φύλλα του φυτού βαλλωτή (Ballota acetabulosa) κατά τη διάρκεια του έτους, Διδακτορικό, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

2: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10504046/ (Avancenke: 21/08/20)

3: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28562281/(Avakt@nke: 21/08/20)

4. https://pubmidrichiatrn riftiew/19507927/ Ανακτήθηκε 21/08/20)

5. https://pubmitteeblrin milfige4/24100754/ Ανακτήθηκε: 21/08/20)